Wip (speeltoestel)
v./m. (-pen), 1. in evenwicht liggende balk of plank die door personen op de uiteinden door afzetten tegen de grond telkens uit het evenwicht gebracht wordt: op de wip spelen; (fig.) die partij zit op de wip, kan, als staande tussen twee grote, ongeveer even sterke groepen, bij stemming de doorslag geven, hoewel zij slechts klein in aantal is; 2....
