Wakker
bn. bw., 1. niet slapend: wakker zijn; word eens wakker! wakker liggen ; iem. wakker schudden, door schudden wekken ; ook fig. ; wakker worden, ontwaken ; — (spr.) slapende honden moet men niet wakker maken, zie Hond ; — fig. : iets bij iem. wakker maken, de herinnering aan iets wekken ofwel een...