Wat is de betekenis van tref?

m., 1. het treffen: ’s Rovers berden, welhaast met wisser tref bereikt, in de ongedekte lenden (Staring); 2. omstandigheid dat men het treft, hikje: ’t is een tref hem 's avonds thuis te vinden: wat een tref!

tref - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van treffen ♢ Ik tref 2. gebiedende wijs van treffen ♢ tref! 3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van treffen ♢ tref je?

Het zelfstandige naamwoord tref, waarvan geen meervoud bestaat-men kan wel zeggen: wat een tref, maar niet: wat een boel treffen-werd vroeger vooral gebruikt in de uitdrukking: een man van tref en van eer voor: een voortreffelijk man. Het woord hoort bij het werkwoord treffen: raken, ook: raken zonder opzet, vallen op, ten deel vallen, aandacht tre...

andere benaming voor → Trabes of Reese.

getref, raak; bereik; (goed) lyk; geluk; oorkom; ontroer; opval; raakloop; aangaan; reël.

s., treffer.

m.; het treffen, lukje: het is een tref, hem thuis te vinden, toeval; wat een tref!

m. 1. het treffen : de van een bal. 2. lukje: ’t is een hem thuis te vinden.

m., 1. het treffen; 2. een gelukje.