Wat is de betekenis van Timaeus?

Gr. Ti'maios, pythagoreïsch philosoof uit Locris, naar wie Plato een van zijn dialogen noemde.

1. i, m. Grieks geschiedschrijver op Sicilië, onder Agathocles. 2. i, m. Pythagoreïsch philosoof, tijdgenoot van Plato, die een zijner dialogen naar hem noemde.

Timaeus - 1) Grieksch geschiedschrijver uit Tauromenium op Sicilië, leefde 346—250 v. C. en bracht, uit zijn vaderstad verbannen, 50 jaar in Athene door; hij voerde de telling naar Olympiaden in de geschiedschrijving in en schreef een geschiedenis van Italië en Sicilië van de oudste tijden tot 264 v. C., waarvan belangrijke .fragmenten over zijn. 2...

Timaeus - Τίμαιος, 1) van Locri, pythagoreïsch wijsgeer. Plato genoot eenigen tijd van hem onderwijs en noemde een zijner dialogen naar hem. Een nog bestaand werkje περί ψυχᾶς κόσμω werd vroeger ten onrechte aan hem toegeschreven.—2) van Tauromeni...

1) grieksch geschiedschrijver uit Tauromenium op Sicilië, leefde 352—256 v. Chr. en bracht, uit zijn vaderstad verbannen, 50 jaar in Athene door; hij voerde de telling naar olympiaden in de geschiedschrijving in en schreef een geschiedenis van Italië en Sicilië van de oudste tijden tot 264 v. Chr., waarvan belangrijke fragmente...

Timaeus Locrus of van Locri, een wijsgeerig volgeling van Pythágoras, behoorde tot de leermeesters van Plato, die ééne zijner zamenspraken naar zijn naam heeft genoemd. Timaeus leefde omstreeks het jaar 400 vóór Chr. en bekleedde in zijne geboortestad de aanzienlijkste waardigheden. Het aan hem toegekend, maar onecht geschrift: „Over de wereldziel”...