Wat is de betekenis van singularis?

(Lat.), m. en o., enkelvoud; — enkelvoudsvorm.

singularis - Zelfstandignaamwoord 1. taalkundige term voor het enkelvoud ♢ Broek is singularis broeken is pluralis.

singuláris (-is, -e), - van Lat. singŭlus, één enkele: eenig in zijn soort, buitengewoon, zonderling, singulier.

afk. sing. [Lat. = uit één bestaande, van singulus = één enkele] (spraakk.) enkelvoud.

enkelvoud (taalk.)

(Lat.), taalkundig: enkelvoud; tegenover pluralis: meervoud.

enkelvoud(svorm).

enkelvoud.

1. eig., enkel, afzonderlijk, op zich zelf, homo, Caes., s. hic mundus atque unigena, Cic., ubi aliquos singulares ex navi egredientes conspexerant, Caes.; van een enkele, certamen, tweegevecht, Eutr., imperium, potentia, alleenheerschappij, Cic. 2. overdr., enig in zijn soort, en vand. = voortreffelijk, buitengew...