Wat is de betekenis van Schel?

I. v. (-len), 1. klokje dat een hoge toon voortbrengt, kleine bel: — een electrische schel; 2. het gehele samenstel waardoor men een bel als onder 1., bepaaldelijk aan een huisdeur, geluid doet geven: aan de schel trekken: de schel gaat niet over; op een schel drukken; — de schel staat niet stil, er w...

De schellen vallen hem van de ogen, hij ziet plotseling in, wat hij eerder niet begreep. Saulus, die de christenen fel vervolgde, zag op weg naar Damascus een fel licht en hoorde hoe een stem hem vroeg waarom hij hem vervolgde. Saulus werd blind; toen een paar dagen later Ananias, een discipel van Jezus, de handen op Saulus’ ogen legde, werd hij ge...

schel - bijvoeglijk naamwoord 1. hard en scherp ♢ zij heeft zo'n schelle stem 2. pijnlijk aan je ogen ♢ een schelle lamp verlichtte het erf Bijvoeglijk naamwoord: schel ....

plak, snee De onderpastoor kwam overeind, het hout kraakte als een verre specht. 'Terwijl de Kleine die verdorven is tot op het merg van zijn gebeente door de aanblik van zijn stervende moeder, juichend de kleding van het bovenlijf verwijderde, met zijn broodmes een kruis maakte zoals zijn dode moeder deed voor zij brood aansneed, en vervo...

(de, -len), schelleke (de, -s) schil van een vrucht, plakje vlees of kaas, sneetje koek. Ik gooi ook snel dingen weg, onder het motto: ‘een nieuwe schel kaas kost minder dan een doktersbezoek’. - LN, 05-07-2001.

1. Schil (van vruchten e.d.). 2. Plak(je) (vlees, kaas enz.); snee(tje) (bijv. van ontbijtkoek); schijf(je) (bijv. van een citroen). Of ze mij ne rhum-grog mee’n schelleken citroen wil gereed moaken, BUYSSE 1924, 80. Ze krijgen patatten met een schel hesp en rooikoolen, CLAES 1933, 148. Ge snijdt een schel hesp van de glundere biggetjes, d...

(de, -len), bel. Nog net op tijd drukt ze op de schel. De bus stopt met een ruk (Mechtelly 1984: 4). Etym.: In AN verouderend. SN bel bet. alleen ‘luiklok’. Zie ook: schellen.

1. s., skil(le), skel(le). 2. adj. & adv., skel, skril; (van geluid), kriterich; een -le stem, in bliken lûd.

I. v. schellen, schelletje (1 [metalen] klokje, waarmee men een hoge toon voortbrengt [met klepel of hamer]; bel, maar minder alg.; 2 de gehele inrichting met trekker, drukker enz.): 1. een narrekap met schellen; een electrische schel; 2. het koord der schel. II. v. schellen (schil, vero.; vlies over het oog): zegsw. de schellen zullen hem van de...