Wat is de betekenis van schelm?

m. (-en), 1. deugniet, booswicht, schurk: als een schelm handelen; iem. voor schelm wegjagen; iem. een schelm noemen, schelden; — een schelm die wegloopt, zekere bedreiging van makkers onderling; 2. (niet ongunstig) slimme guit, overmoedige grappenmaker, inz. tegen kinderen: waar zit de kleine schelm?-, o, het...

(zn) dief EK.

deugniet. Het Middelnederlandse schelmich betekent: ‘aan pestziekte lijdend’. Ja ik weet het. Die schelmen! die spaensche bloedzuipers! zy denken dat een Geus zich niet wreken durft! (Hendrik Conscience, In ’t Wonderjaer, 1837) ​

gehucht in de Noordbrabantse gemeente Deurne bij het dorp Liessel.

s., skelm, dogeneat, stjonkert, skarlún.

schelm, schurk; deugniet, guit; arme drommel; den Schelm im Nacken haben, ze achter de mouw hebben.

m. schelmen (boosdoener, schurk, in deze bet. w.i.g.; niet ong. overmoedige grappenmaker, guit, schalk): schelmen en gauwdieven; arme schelm! drommel.

m. (-en; -pje) 1. booswicht: een oneerlijke wegvagen. Syn. ➝ deugniet. 2. Verzw. a. drommel: die arme -! b. persoon die spottend fijn weet te schertsen: wat ben jij een -! Syn. ➝ gast. c. guit: ’t is zo een lief -pje.

m. (-en), 1. deugniet, booswicht. schurk: als een schelm handelen; 2. (niet ongunstig) slimme guit, overmoedige grappenmaker, m.n. tegen kinderen: waar zit de kleine schelm.