pomp, pomper, pomperd
(1883) (inf.) klap, slag, mep. Syn.: peut*. • Douw in den zin van stoot hoort men nimmer; altijd duw, pomp of opdonder. (Onze Volkstaal. Deel 2. 1883, over het Amsterdamsch) • Pomp: dof op den rug. Hij ga(a)f z’n bruurke ’ne ferme pomp. Pompe 1. slagen op den rug toedienen. Ik kos’ ’t nie’ aonzien, zo a&rsq...
