Polytonaliteit
v., pluritonaliteit.
Katja Reichenfeld (2003)
Polytonaliteit is de combinatie van verschillende toonsoorten zonder dat één de andere overheerst. Bartók maakte veel gebruik van polytonaliteit.
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Wouter van Boesschoten, Wieneke van Breukelen, Ton Konings m.m.v Henriette Coppens, Eefje Lonis, Jos van Waterschoot & Simon Wienke (2002)
Polytonaliteit is het gelijktijdig samengaan van meer dan twee verschillende toonsoorten.
S. van Ameringen (1962)
of pluritonaliteit, het gelijktijdig voorkomen van verschillende toonsoorten in een compositie, bewust door de componist gekozen.
Mr. G. Keller en Philip Kruseman (1932)
verschijnsel in de jongste muzikale ontwikkeling, bestaande in het tegen elkaar brengen van twee of meer stemmen of stemgroepen in verschillende toonsoorten. De muziek van den tegenwoordigen tijd zoekt de oude gesloten tonaliteit te doorbreken. In de oudere muziek geschiedde dit reeds in het orgelpunt (z.a.) en de nieuwe P. vertoont soms een groote...
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
v., (ook: pluritonaliteit), het samengaan van verschillende toonsoorten in één compositie. (e) Meestal streeft men naar een zodanige verhouding tussen de toonsoorten, dat de identiteit van elk ervan in gelijke mate gehandhaafd blijft. Polytonaliteit in zijn puurste en minst verbloemde vorm treft men o.a. bij D.Milhaud aan. Alleen al u...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: