Plat (1)
Plat (1) - Plat bn. bw. (-ter, -st), zich in de breedte uitstrekkende zonder verhooging of verdieping; een plat vlak; platte figuren; een platte driehoek; — niet diep: een platte schotel; een plat bord; platte pannen, in tegenstelling met de diepe; een plat schip, een platbodemd schip; — niet dik: een plat lineaal; een platte borstel;...