Wat is de betekenis van planus?

planus (-a, -um), - (Lat.) vlak, plat.

I. plănus, a, um, 1. eig., plat, glad, effen, vlak; subst., planum i, n. vlakte, Liv., plur., plana, Liv., Tac. 2. overdr., klaar, duidelijk, hoorbaar, verstaanbaar, alqd planum facere, duidelijk aantonen, Cic. II. plănus, i, m. avonturier, landloper, goochelaar, kwakzalver.

(Lat.), plat; zie Pes planus.

...

...