I. plănus, a, um,
1. eig., plat, glad, effen, vlak; subst., planum i, n. vlakte, Liv., plur., plana, Liv., Tac.
2. overdr., klaar, duidelijk, hoorbaar, verstaanbaar, alqd planum facere, duidelijk aantonen, Cic.
II. plănus, i, m. avonturier, landloper, goochelaar, kwakzalver.
