Wat is de betekenis van plagaal?

(van middeleeuws Lat. plagalis — afgeleid), 1. een van de oorspronkelijke of authentieke afgeleide toonladder, waarbij de tonica niet aan het slot, maar meestal als vierde toon in het midden ligt (zie kerktoonsoorten); 2. in de harmonieleer een sluiting, waarbij de tonica wordt voorafgegaan door een subdominant (IV-I).

zie Kerktoonsoorten.

[Lat.], bn. en bw., in de kerktoonsoorten aanduiding voor toonladders (en melodieën) waarvan de hoogste en laagste toon niet gelijk zijn aan de slottoon (finalis) en zijn octaaf. Een plagale toonsoort staat tegenover een authentieke, die wél tussen de slottoon en zijn octaaf is gebouwd. Plagaal slot is de afsluiting van een muziekstuk o...