(van middeleeuws Lat. plagalis — afgeleid),
1. een van de oorspronkelijke of authentieke afgeleide toonladder, waarbij de tonica niet aan het slot, maar meestal als vierde toon in het midden ligt (zie kerktoonsoorten);
2. in de harmonieleer een sluiting, waarbij de tonica wordt voorafgegaan door een subdominant (IV-I).
