Wat is de betekenis van Phlogiston?

(g) Brandbaar. In het occultisme het electromagnetisch krachtveld als beginsel van universeel leven.

(Gr. phlogistós = verbrand; phlogizein = in brand zetten). Het principe van verbranding bij de alchimisten. Volgens Stahl (1660-1734) bestonden de metalen uit „metaalkalken” en een gasvormige stof, het phlogiston, die bij verhitting ontsnapte.

vuurstof, hypothetische stof, die de alchimisten aanwezig dachten in brandbare lichamen en bij verbranding daaruit zou ontwijken (Stahl, 1697). Een stof zou dus bij verbranding lichter worden. Bij de onderzoekingen van Lavoisier ca 1780 bleek het tegendeel.

o. stof die verbranding doet ontstaan.

warmtestof, hypothetisch bestanddeel v. stoffen, dat bij verbranding zou ontwijken; door Lavoisier werd de verbranding als oxydaüe verklaard en het P. v/d hand gewezen.

is de hypothetische stof, die Stahl (1697) in alle brandbare lichamen (ook metalen) aannam, welke daaruit bij verbranding zou ontwijken; de metalen gingen daarbij over in metaalkalken (onze tegenw. oxyden). De ph.-theorie werd met succes bestreden door Lavoisier (sedert 1774), die aantoonde, dat lichamen bij het branden niet alleen in gewicht toene...

Phlogiston - of warmtestof, zie PHLOGISTONTHEORIE.

[Gr.j, o. (g. mv.), hypothetische stof die zou ontwijken bij verbranding. (e) Het phlogiston werd gepostuleerd door G.E. Stahl ter verklaring van de verbrandingsen oxidatieverschijnselen, nadat J.J.Becher de grondslag voor deze theorie had gelegd. Volgens deze leer berust het verbranden van een stof op het ontwijken van phlogiston. Naarmate stoffen...

volgens de theorie van Stahl een stof, aanwezig in alle brandbare stoffen en waaraan deze hun brandbaarheid danken.