Wat is de betekenis van Phalanx?

(<Gr.), v. (-en, phalangen), 1. (oudh.) schaar zwaargewapenden in langwerpige vierkante of dichte wigvormige slagorde; 2. dicht aaneengesloten schare: een phalanx van geloofsgenoten; 3. naam van een Spaanse fascistische organisatie; 4. (ontl.) kootje van vinger of teen.

Zie Falanx.

1. phalanx; 2. kootje.

langis, f. 1. in ’t alg., elke dicht opeengedrongen slagorde, schaar. 2. in ’t bijz., de gesloten gelederen van het hoofdleger (bij Atheners en Spartanen), de phalanx; de in een langwerpige vierhoek in dicht opeengesloten rijen, 50 man breed en 16 man diep opgestelde slagorde der Macedonische zwaargewapenden, de Macedonische phalanx; ov...

(Gr.), dicht aaneengesloten, tot 16 gelederen diepe slagorde der oude Grieken.

v. dicht aaneengesloten troep krijgslieden bij de Ouden (van 4, 8 of 16 duizend man); keurbende, naam v. d. Spaanse nat. soc. partij; ook: vinger-, teenkootje.

v. phalanxen, phalangen (Gr.-Lat. slagorde van zwaargewapenden inz. die der Macedoniërs; dicht aaneengesloten menigte; keurbende): de Macedonische phalanx; l. fa'lanks.

v. gesloten krijgsbende der Ouden; keurbende.

b/d oude Grieken : slagorde, op trekken in dicht aaneengesloten gelederen