Onmiddellijk
I. bn., 1. rechtstreeks, direct, niet door iets anders gescheiden of bepaald: de onmiddellijke inwerking der zonnestralen; hij ontving onmiddellijke mededeling van al het verhandelde; onder de onmiddellijke invloed van iem. staan; zijn onmiddellijke superieur. 2. zonder tussenruimte aan iets palend: de onmiddellijke nabijheid van d...