Onfeilbaar
bn. bw., 1. aan geen dwaling, geen vergissing onderhevig: je kunt het immers mis hebben of ben je onfeilbaar? — (R.-K.) gevrijwaard van dwaling met betr. tot de geloofs- of zedenleer : de Paus is onfeilbaar als hij spreekt ex cathedra; 2. altijd het bedoelde of verwachte resultaat hebbend, zonder kans van falen: die welluidende stem, die het...