Wat is de betekenis van Manilius?

1. MANIUS —, consul 149 v. C., leider van het laatste beleg van Carthago ; belangrijk jurist; 2. leerdichter ten tijde van Augustus (Astronomica in 5 boeken).

Manilius, naam van een romeinse gens, waarvan sinds de 2e eeuw vC leden op de voorgrond traden. Vermelding verdienen: 1. Manius Manilius, in 155 of 154 vC praetor in Hispania ulterior, waar hij door de Lusitaniërs verslagen werd, in 149 consul. Als zodanig begon hij samen met zijn collega Lucius Marcius Censorinus de derde punische oorlog en sloeg...

naam van een Rom. gens. Daarv. Mānīlīānus, Maniliaans.

Romeinsch dichter. Juiste jaartallen onzeker; waarsch. spoedig na 22 n. Chr. gestorven. Zijn gedicht Astronomica over de sterrenkunde is tusschen 9 en 22 na Chr. geschreven. De scherpzinnige en geduldige studie van prof. van Wageningen heeft hem ons weinig nader gebracht. Zijn werk is van groote beteekenis geweest voor navolgers en plagiatoren. He...

(ma'ni. lius) 1. (Gajus) Romeins volkstribuun 66 v. K., stond een wet voor, die Pompejus onbeperkte macht in de oorlog tegen Mithridates schonk (Cicero’s rede Pro lege Manilia). 2. (Marcus) Romeins dichter onder Tiberius (14-37); schreef een sterrenkundig leerdicht Astronomica.

1) Gaius, romeinsch volkstribuun in 66 v. Chr., stelde uit zelfzuchtige beweegredenen de Lex de bello Mithridatico (manilische wet) voor, waardoor Pompeius, om den oorlog tegen Mithridates te beëindigen, met onbeperkte volmacht omtrent gebruik van leger en vloot in het oosten moest worden toegerust. De wet, welke Cicero in de nog bestaande red...

Manilius. Onder dezen naam vermelden wij: Cajus Manilius, een vermaard Romeinsch volkstribuun. Hij was in 66 vóór Chr. de voorsteller van eene wet, volgens welke Pompejus als plaatsvervanger van Lucullus met het voortzetten van den oorlog tegen Mithridates belast werd, zoodat eerstgenoemde de regten verkreeg van een stadhouder met een onbeperkt gez...