Logos
(Gr.), m., eig. woord, rede ; — (in het N. T.) het Woord, Christus als vleesgeworden scheppende gedachte Gods ; — (wijsbeg.) de immanente goddelijke rede.
Van Dale Uitgevers (1950)
(Gr.), m., eig. woord, rede ; — (in het N. T.) het Woord, Christus als vleesgeworden scheppende gedachte Gods ; — (wijsbeg.) de immanente goddelijke rede.
Schrijver op Ensie
Logos (Grieks: Woord) is een term die zoiets als een 'wereldziel' beschrijft, een intelligente oorzaak en structuur. Het scheppende woord of de scheppende gedachte. Heraclitus was de eerste die over een 'kosmische logos' of wereldrede sprak.
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Prof.dr. Pieter W. van der Horst (2006)
lett. ‘woord’ of ‘rede,’ term uit de hellenistische filosofie die in het jodendom soms werd overgenomen ter aanduiding van een goddelijke hypostase die als middelaar (ook scheppingsmiddelaar) tussen God en de wereld fungeerde. Speculaties over de Logos vinden hun hoogtepunt in het werk van de wijsgeer Philo van Alexandri&eum...
Karin Braamhorst (2004)
Logos (gr. woord) is het Woord, waarmee de Zoon van God wordt bedoeld, de tweede persoon van de Drie-eenheid, Christus in zijn goddelijke natuur. In het Grieks-Romeinse cultuurgebied werd het opgerolde stuk perkament dat filosofen droegen ook logos genoemd.
Begrippen, stromingen, denkers (2017)
Grieks voor o.a. ‘getal’, ‘verhouding’, ‘woord’, ‘gesprek’, ‘verhaal’, ‘rede’ (in de zin van denkvermogen), ‘geest’. Belangrijk begrip in de Griekse filosofie. Volgens Heraclitus (ca 535-ca 475 v. Chr.) is de werkelijkheid niets dan permanente verandering en eeuwige strijd van tegengestelden, maar dit proces gehoorzaamt aan de Logos: de fundamentel...
G. de Purucker (1981)
(Grieks). In de oude Griekse filosofie werd het woord Logos op vele manieren gebruikt, en de diepzinnige, mystieke betekenis ervan werd door de Christenen vaak volkomen verkeerd begrepen. Logos is een woord dat in de Esoterische Wijsbegeerte verscheidene toepassingen kent, want er bestaan verschillende soorten of klassen van Logoi, sommige van godd...
A.J.H. van Leeuwen, A.P. Meyer-Gerhard (1977)
(g) 1. Woord, gedachte, verstand, rede. 2. In het christendom de tweede Persoon van de Drieëenheid. 3. In de theosofie de Godheid van enig stelsel die zich openbaart in drie aspecten: a. de Eerste Logos, de onpersoonlijke, ongeopenbaarde Eerste Oorzaak; b. de Tweede Logos, de Geest van het heelal, Geest-Stof, Purusha-Prakriti; c. de Derde Logos, de...
Prof. dr. J. Nuchelmans - Dr. J.H. Brouwers (1976)
Logos (λογος), term die behalve in de dominerende betekenissen ’woord’ en ’rede, verstand’ in velerlei zin werd gebezigd. I. Griekse auteurs In de grammaticale en retorica-theorie werd logos een technische term. In de filosofie speelde logos ook buiten de logicaleer een belangrijke rol, en vervolgens werd in de hellenistische tijd in de theologie...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: