Wat is de betekenis van Libitina?

Ouditalische godin van de lijken en begrafenissen. In haar tempel werden alle benodigdheden voor de begrafenis bewaard. Men kon daar deze attributen huren en ook de ‘doodgravers’ en andere lieden die men voor de uitvaart nodig had.

1. ae, f. de Lijkengodin, in wier tempel men lijkbaren en hetgeen verder voor een begrafenis nodig was, ook de lieden, die daarbij gebruikt werden, kon huren, en waar verder de dodenregisters gehouden werden, quaestus Libitinae acerbae, Hor., funera in rationem Libitinae venerunt, werden opgetekend, Suet. 2. ae, f. meton., het voor ee...

Bij de Romeinen: de lijkgodin, in wier tempel men alles kon huren, wat voor een begrafenis noodig was. In dezen tempel werden de sterfregisters bijgehouden.

Romeinse godin van de begrafenis. Het aan haar tempel verbonden personeel regelde de begrafenissen en noteerde het aantal sterfgevallen.

Libitīna - oud-italiaansche godin van tuinen en wijngaarden. Servius Tullius verordende, dat bij ieder sterfgeval in haar tempel een geldstuk neergelegd moest worden, ten einde het aantal gestorvenen te kunnen bepalen. Daaruit ontstond het gebruik, om in dien tempel alle benoodigdheden voor eene begrafenis te huur of te koop aan te bieden, en ook d...

in de mythologie godin van den wellust en den dood. Zij werd aangeroepen bij de begrafenissen en in haar tempel werden de sterfgevallen aangegeven. Horatius maakt haar naam synoniem met dien van Mors, den dood.

Libitina was de oud-Italiaansche lijkgodin, bij wier tempel men alles bekomen kon, wat tot eene begrafenis vereischt werd. In de schatkamer van dien tempel werden volgens de verordening van koning Tullius, de begrafenisgelden gestort. Ook hield men aldaar aanteekening van overlijden.

godin der lijkplechtigheden, aldus genoemd, zeide men, omdat zij de inenschen wegrnkt wanneer het haar behaagt (ad libilum). In haren tempel moest alles gekocht en gehuurd worden wat bij eene begrafenis noodig was; ook werd in haren tempel een sterfregister (een Doodboek) bijgehouden. De poort, welke men door moest om de dooden naar buiten de stad...

...