Wat is de betekenis van kriel, kril?

kriel, kril - geil; eig. ‘dartel’ (kril bij KIL.). Daar kriele Saters schuilen In bossen en in kuilen, j. VAN BROEKHUIZEN, Ged. 23 [± 1670].

Kriel, Kril, bn. en bijw. (-er, -st), dartel, uitgelaten. *-, o. gmv. gekriewel, iets dat gestadig in beweging is; uitschot, kleingoed; kleine (nieuwe) aardappelen; vischkuit. *-, (m. en v.), kort en dik -, ineengedrongen mensch. *-, v. (B.m.), zoom, rand. *-, v. (-en), vischben, vischmand. *-EN, ow. gel. (ik krielde, heb gekrield), wiemelen, krioe...