knik, diverse
m. (ken), 1. gedeeltelijke breuk, knak: die steel heeft een —, een valse —, lusvormige ombuiging; 2. (g. mv.) het bezwijken van een op druk belast element, onderdeel e.d. door instabiel zijdelings uitbuigen (e); slanke kolommen moeten op — berekend worden; 3. plotselinge richtingsverandering in een lijn of oppervlak, hoek; oneff...
