Wat is de betekenis van Iüs?

zie 2 jus.

1. iūris, n. saus, soep. 2. iūs, iūris, n. recht I. (objectief), het recht, als samenvatting van wetten, verordeningen en gebruiken, voorschriften van wetgevers en juristen a. in ’t alg., ius ac jas, menselijk en goddelijk recht, Cic., contra ius fasque, tegen recht en plicht, Cic., Sall., ius bonumque, recht en gerechtig...

Recht. Iure, Rechtens, te recht, in rechte. — De iure, Rechtens, POTTERS II, 46, van rechtswege, GEZELLE 122. — Ipso iure, Rechtens. — Ius accessionis, Recht van natrekking. Ius accretionis, Recht van aanwas. Ius activum, Bedrijvend recht. Ius ad rem, Recht om de zaak, persoonlijk recht, v...

[Lat.], o. (iura), recht, de rechten. © In juridisch-technische zin doelt ius o.a. op het gehele samenstel van rechtsnormen, ongeacht hun bron of hun werking; b.v. in de uitdrukking ipso iure, door het recht zelve. De grondslagen van het ius legde -»-Papinianus vast in zijn uitspraak iuris praecepta sunt haec: honeste vivere, alterum non...

Ius - (Lat.), recht, vw. ius promovendi, het recht om academische graden te verleenen; ius romanum Romeinsch recht; ius talionis, het recht van wedervergelding; iuris studiosus, student in de rechten.

. Over de tegenstelling van in iure en in iudicio zie men iudicio (in).

zie Ios.

...