Wat is de betekenis van inwonen?

(woonde in, heeft ingewoond), alleen in bij iem. inwonen, bij hem gehuisvest zijn, hetzij als kostganger of als medelid van liet gezin: zijn moeder woont bij hem in.

inwonen - regelmatig werkwoord uitspraak: in-wo-nen 1. in hetzelfde huis wonen ♢ zij wonen in bij haar ouders Regelmatig werkwoord: in-wo-nen ik woon in (... ik inwoon) jij/u woon...

v., ynwenje.

woonde in, h. ingewoond (bij iem. in huis wonen): ergens inwonen; inwonend geneesheer.

('in) (woonde in, heeft ingewoond) 1. in een zekere plaats wonen : de -de vreemdelingen. 2. in huis wonen : bij iemand -.

Behalve in den gewonen zin, gebruikt de Heilige Schrift dit woord in een geestelijken zin. Paulus spreekt in 2 Cor. 5:8, 9 van het inwonen bij den Heere, hetgeen ziet op de eindelijke vereeniging van den geloovige met Christus in de heerlijkheid van het eeuwige leven. Deze uitdrukking staat in verband met wat Paulus op een andere plaats zegt, &bdqu...

(woonde in, heeft ingewoond), alleen in bij iemand -, bij hem gehuisvest zijn, m.n. als kostganger of als medelid van het gezin: zijn moeder woont bij hem in; ook als onderhuurder.

INWONEN, (woonde in, heeft ingewoond), in zekere plaats wonen; bij iem. gehuisvest zijn: zijne moeder woont bij hem in; (godg.) de inwonende genade (zooals men bij den heiligen doop ontvangt); eene inwonende (aanklevende) zonde. INWONING, v. het inwonen : kost en inwoning, voeding en huisvesting.

...