Interjectie
(<Lat.), v. (-s, ...tiën), (taalk.) tussenwerpsel, uitroep buiten grammatisch zinsverband.
Wat is de betekenis van interjectie?
Nederlandstalige WikiWoordenboek
Wiktionary (2019)
interjectie
interjectie - Zelfstandignaamwoord 1. (taalkunde) tussenwerpsel Woordherkomst afgeleid van het Latijnse iacere (werpen) met het voorvoegsel inter-
(uitgelicht)
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Woordenboek vreemde woorden
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
Interjectie
afk. interj. [Lat. interjectio, van inter-jecere = ertussen werpen, van jacere, jactum = werpen] (taalk.) tussenwerpsel, uitroep die gevoelens (verwondering, vreugde, medelijden e.d.) van de spreker weergeven, bijv.: o, ach, foei, sjonge.
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal
M. J. Koenen's (1937)
interjectie
v. interjecties, interjectiën (Fr. [Lat. interjectio]: spraakk. tussenwerpsel), (j =zj).
Katholieke Encyclopaedie
Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)
Interjectie
(tusschenwerpsel, < Lat. interjicere, tusschenwerpen) noemt men in de grammatica het woord, dat eigenlijk niet tot den grammaticalen zin behoort, maar er los wordt tusschengevoegd. Sommige i. zijn meer subjectieve gevoelsuitdrukkingen, bijv. foei, bravo, au; andere zijn meer objectieve geluidnabootsingen, bijv. pats, boem. Ze worden gewoonlijk o...
Gerelateerde zoekopdrachten