Interjectie

betekenis & definitie

afk. interj. [Lat. interjectio, van inter-jecere = ertussen werpen, van jacere, jactum = werpen] (taalk.) tussenwerpsel, uitroep die gevoelens (verwondering, vreugde, medelijden e.d.) van de spreker weergeven, bijv.: o, ach, foei, sjonge.