Wat is de betekenis van instinkt?

instinkt - Werkwoord 1. (in een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van instinken ♢... dat jij instinkt2. (in een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van instinken ♢... dat hij instinkt

instinct.

Aangeboren intelligentie.

(in'stinkt) o. [Fr. < Lat. instinctus] 1. ingeschapen drift bij mensen en dieren tot onbewust doeltreffend handelen: het tot zelfbehoud bij de mens; de begeerte om te zwemmen bij watervogels is een -. Syn. ➝ aandrift. 2. Uitbr. aangeboren geestesgave, intuïtie.

(Lat. van instinctus = aandrift, van instinguere = aandrijven). Het aangeboren automatisme, in tegenstelling van datgene wat eerst gedurende het leven als gewoonte wordt eigen gemaakt. Een bij overerving verkregen natuurdrift, door welke zonder voorafgaande persoonlijke ervaring, aanleering of overlegging en zonder dat het doel der handeling gekend...

natuur-, aandrift: een zielevermogen van menschen en dieren, dat aan de onbewust-doelmatige handelingen te gronde ligt; is beperkt tot het zinnelijk gebied en sluit het vormen van algemeene begrippen enz. uit. Het dier bezit uitsluitend instinkt; de mensch bovendien de rede.

...