Wat is de betekenis van hoog?

I. bn. bw. (hoger, -st), 1. ver opwaarts reikende, verheven (het tegenovergestelde van laag): een hoge berg ; hoge bomen ; een hoge toren; — ook alleen met gedachte aan de afstand tussen grondslag en bedekking of bovenstuk : een huis met hoge vertrekken; hoge vensters; bij zaaknamen dikwijls om een bep. mode...

hoog - Bijvoeglijk naamwoord 1. fysiek ver boven iets anders 2. vergevorderd in een rangorde of volgorde 3. (geluid) met een groot aantal trillingen per tijdseenheid 4. met een groot aanzien 5. (aardrijkskunde) meer boven de zeespiegel gelegen ♢ de Hoge Ardennen 6. (aardrijkskunde) meer naar het No...

hoog - bijvoeglijk naamwoord 1. behoorlijk ver van de grond ♢ de doelman maakte een hoge sprong 1. de ruzie liep hoog op [was erg heftig] 2. dat zit haar erg hoog ...

1. Van een kaart: de hoogst overgeblevene in een kleur. Zie ook: vrije kaart 2. Van een hand op een bepaald moment in het afspel: uitsluitend hoge kaarten bevattend. 3. Een hoog contract: contract met weinig kans van slagen. 4. Verzoek aan de dummy om diens hoogste kaart in de gevraagde kleur bij te spelen.

Hoog - 'hoog rijden': boven in de wielerbaan rijden. 'Te hoog zitten': met een te grote versnelling fietsen. Vgl. Fr. mettre tout à droite. Ertegenover staat: te laag fietsen. Hoog is ook de uitroep van een renner naar zijn voorganger wanneer hij aan de binnenkant van de bocht ruimte wil krijgen.

Uitroep van een renner naar zijn voorganger wanneer hij aan de binnenkant van de bocht ruimte wil krijgen.

(het; g.mv.) so spreektaal - hoogspringen; af en toe vertoonde hij zijn kunsten bij hoog en polshoog.

(bn. en bw.) - het hoog ophebben, verwaand zijn, het hoog in de bol hebben - hoog oplopen met, veel ophebben met, ingenomen zijn met Enkele jaren geleden lapten de Stones - die niet hoog oplopen met gatlikkers - het blad Teek! een proces aan de broek omdat die snoodaards ‘hun’ tong op de cover hadden gezet. - DM, 09-08-...

1. een hoge rug hebben, soldatentaal (Indonesië) voor ‘een erectie hebben’. 2. hoge mieter,hooggeplaatst persoon. Oorspr. soldatenslang, gebruikt bij de artillerie, periode 1860 - 1885. Mieteris een hoofddeksel (van Latijn mi tra‘muts, hoofddeksel’). Het heeft hier dus een andere bet. dan in de talrijke verhingen en uitdr. waarin mietereen verkorti...