Wat is de betekenis van fladder?

m. (-s), (dievent.) 1. krant; 2. speelkaart.

1) (1906) (naar het gefladder der pagina's) (Barg.) krant. • (Köster Henke: De boeventaal. 1906) • Het moest een hel roofje worden waarvan geklapt wierd in de fladder. (Israël Querido: De Jordaan: Amsterdamsch epos. Deel 2: Van Nes en Zeedijk. Tiende druk. Eerste druk 1914) • Alie wist alles wat in de flad...

fladder - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van fladderen ♢ Ik fladder 2. gebiedende wijs van fladderen ♢ fladder! 3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van fladderen ♢ fladder je?...

krant In deze betekenis in 1906 voor het eerst aangetroffen in een Bargoense woordenlijst, De Boeventaal van Köster Henke. Zonder twijfel naar het ‘fladderen’ van de krantenpagina’s. Ook aangetroffen als fladderik. • Annetje zat vlak bij het raam inspannend een brok krant te lezen. Maar Sien, humeurig gestemd, scheurde haar den fladd...

(< fladderen, licht heen en weer bewegen), 1. krant: Ook de journalisten zijn niet meer je datte ... die jonge jongens zijn te braaf. Je kan ze in de fladder laten schrijven wat je wil, BAKKER3 8; 2. speelkaart: V. BOLHUIS.

gefladder, klap-klap vlieg.

(Barg.) krant; speelkaart

krant, maar ook kaart. De Fladders (een spel kaarten).

fladder, - m. (argot), krant, ook: kaart.