Wat is de betekenis van Eudaemonisme?

(<Gr.), o., leer volgens welke een daad die het eigen of het maatschappelijk welzijn bevordert zedelijk goed is.

(Gr.: eudaimonia, gelukzaligheid) noemt men iedere moraal die leert, dat het einddoel van alle zedelijke handelen het geluk van de mens is [zie Geluk).

een ethische richting, die de gelukzaligheid als het doel van elk menselijk streven beschouwt.

o. gelukzaligheidsleer.

(Grieks: door een goede geest bezield zijn) heet in de ethiek de leer, waarbij het einddoel van alle handelen in het geluk gezocht wordt. Dit wil niet zeggen, dat hiermede de lustbevrediging van de enkeling beoogd wordt (hedonisme), ook niet, dat enkel practisch nut de doorslag behoort te geven (utilitarisme), doch vanuit de klassieke Griekse tradi...

o. gelukzaligheidsleer.

Eudaemonisme - (Gr. eudaimonia = gelukzaligheid) is de leer, volgens welke een daad, die het welzijn van eigen persoon (individueel e., ➝ Hedonisme) of van de geheele maatschappij (sociaale., ➝ Altruïsme) bevordert, zedelijk goed is. De Christelijke moraal is wel een vorm van eudaemonisme, voor zoover daarin erkend wordt, dat uit het bereiken...

is die richting in de ethiek, welke beweert, dat het doel van onze handelingen het geluk (eudaemonie) is hetzij van onszelf hetzij van anderen. Een handeling is ethisch goed te noemen, wanneer zij geluk aanbrengt en lustgevoelens opwekt. Naar deze theorie wordt het goede of het kwade van een handeling niet beoordeeld naar de geboden van de zedewet...

(Gr. , geest, dus eig. met een goeden geest d.i. een goed gesternte). De leer der gelukzaligheid als doel van alle streven en maatstaf van het goede, zooals wij zulk een leer o.a. vinden bij Epicurus. Zij werd vooral bestreden door Kant met zijn rigoristische plichtenleer en kategorischen imperatief. Uit den aard draagt het eudaemonisme een minder...