Eudaemonisme - (Gr. eudaimonia = gelukzaligheid) is de leer, volgens welke een daad, die het welzijn van eigen persoon (individueel e., ➝ Hedonisme) of van de geheele maatschappij (sociaale., ➝ Altruïsme) bevordert, zedelijk goed is. De Christelijke moraal is wel een vorm van eudaemonisme, voor zoover daarin erkend wordt, dat uit het bereiken van het laatste doel, nl.
God, het hoogste geluk noodzakelijk voortvloeit, en dat het den mensch geoorloofd is naar dat geluk te streven. Omgekeerd volgt echter niet, dat alles wat den mensch of de maatschappij geluk brengt, ook noodzakelijk zedelijk goed is.
Dit is alleen het geval, wanneer men bij het nastreven van dat welzijn of geluk tevens handelt in overeenstemming met een hoogeren norm, nl. de natuurlijke, door God gewilde orde, die zijn uitdrukking vindt in de ➝ natuurwet. P. de Jong.