Wat is de betekenis van eponiem?

Een eponiem verwijst naar een persoon waarvan de naam wordt gebruikt om een idee, object, ontdekking of fenomeen te beschrijven. Zo wordt de naam "Newton" gebruikt als een eponiem voor de eenheid van kracht in de natuurkunde.

[v. Gr. epi = bij, en onuma, onoma = naam] woord dat van een eigennaam is afgeleid, [i]bijv.: kiekje, flikje, hopje. [/i]

soortnaam die teruggaat op een eigennaam

Eponiem (van επωνυμος, ’naamgever’). I. In het oude Mesopotamië bestonden vier methoden om een bepaald jaar aan te duiden: 1. naar het regeringsjaar van de heerser, 2. met de speciale naam die vanwege de overheid aan het jaar gegeven werd, 3. naar de seleukidische of arsakidische era (natuurlijk alleen in de late tijd), 4. naar een speciaal aan...

[➝Gr.], m. (-en), historische persoon, magistraat, wiens naam dient ter aanduiding van zijn ambtsperiode. (e) Assyrië kende sinds ca.2000 v.C. eponiemen (limmum). Oorspronkelijk waren het door het lot uit de aanzienlijke families voor één jaar aangewezen functionarissen met bestuurlijke en vermoedelijk ook religieuze volmachten....

eponiem zn. 'woord dat teruggaat op een persoonsnaam' categorie: leenwoord Nnl. eponiem 'eigennaam die appellatief is geworden' [ca. 1860; Sanders 1993, 7], eponiem 'woord dat teruggaat op een persoonsnaam' [1981; Battus]. Ontleend aan het Franse bn. éponyme 'zijn naam gevend aan' [1751; Rey] of het Engelse zn....

...

...