Wat is de betekenis van Epirus?

Gr. E'peiros, d.i. vasteland, aldus genoemd door de bewoners van Corcy'ra, landschap in het W. van Noord-Griekenland aan de Ionische Zee. Onder zijn kondigen, die van Achilles beweerden af te stammen, is Pyrrhus (zie ald.) de voornaamste.

Epirus (Ηπειρος, letterlijk ’Vasteland’), landstreek ten noordwesten van Griekenland aan de kust van de Ionische Zee, in het noorden begrensd door het stroomgebied van de Aoüs, in het oosten door het Pindusgebergte, in het zuiden door de Golf van Ambracia. Dit zeer bergachtige en in de oudheid ook bosrijke gebied, waarvan de grootste lengte ruim 20...

Epirus.

bergstreek op de grens van Griekenland en Albanië. Het Griekse deel omvat 9552 km2 en heeft 260.000 inw.; het Albanese deel 9400 km2 met 340.000 inw. Kaal bergland.

o. (landschap in ’t W. van N.-Griekenland).

landschap i/h N.W. v. Oud-Griekenland, sinds 1913 prov. v. Griekenl., hoofdst. Jannina.

Epirus - ( Gr. èpeiros = vaste land), Westelijke helft van N. Griekenland, ruw bergachtig land, vooral in’t O. en over het algemeen onvruchtbaar, niettegengen staande het steeds bekend was om zijn vee en paarden. Dank zij het orakel van Dodona was E. zeer belangrijk in het Griekenland der oudere tijden. Van de vele stammen, die het bew...

[Lat. < Gr. Epeiros, het vasteland] streek op de Balkan; oudtijds Epeiros.

d. i. vasteland, landschap in ‘t W. v. N.-Gr. a. d. Ionische Zee. Onder zijn koningen, die v. Achilles beweerden af te stammen, is Pyrrhus, die tegen de Romeinen oorlog voerde, de voornaamste.