Wat is de betekenis van Epiclese?

Epiclese (επικλησις), ’aanroeping bij de naam’, speciaal van God, dan ook ’gebed’ in het algemeen; in het bijzonder het gebed in de eucharistische anaphora, waarmee de H. Geest wordt aangeroepen om het brood en de wijn te veranderen in het lichaam en bloed van Christus (in de oosterse liturgieën). Het eerste duidelijke getuigenis vinden wij in de m...

(= aanroeping), de bijzondere bede om de nederdaling van den H. Geest, uitgesproken in den → canon der H. Mis. De schismatieke Oosterlingen schrijven voornamelijk aan dit gebed, niet aan de consecratiewoorden, de → transsubstantiatie toe.

Epiclese - (Gr. epiklèsis = aanroeping; Lat. invocatio), eerst: het Eucharistisch Gebed in zijn kern, wijl daarin het Offer volbracht wordt door Gods kracht; later (sinds 4e eeuw): de bijzondere bede (volgend meestal op de Consecratie en de → anamnese) om de nederdaling van den H. Geest, waarschijnlijk oorspronkelijk slechts in betrekki...

Onder de epiclese (afgeleid van het Grieksche èm-Arjoig, Latijnsche invocatio, d.i. aanroeping) verstaan we eigenlijk het liturgisch gebed, waardoor in de oude Christelijke kerk de ingrediënten voor de bediening van de sacramenten, n.l. het water bij den doop, en brood en wijn in het avondmaal tot sacramentsteekenen geheiligd werden. In...

➝epiklese.