Wat is de betekenis van doofstom?

bn., doof en tevens stom (inz. als aangeboren gebrek).

doofstom - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet kunnen horen en niet kunnen spreken ♢ Het doofstomme meisje sprak door middel van de Nederlndse gebarentaal. ♢ De term doofstom is tegenwoordig vervangen door de term doof zonder het woord stom dat ook dom kan betekene...

doofstom - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: doof-stom 1. wie doof is en ook bijna niet kan praten ♢ als je doofstom bent is communiceren niet gemakkelijk Bijvoeglijk naamwoord: doof-stom de/het doofstomme ...

(bn.), doof en tevens niet sprekend

wat nie kan hoor of praat nie.

adj., stom-en-dôf, stommedôf.

bn. (doof en stom); ook: doofstom; -stomme, m. en v. ~n (persoon, die doofstom is); -stommen-instituut, o. —instituten (inrichting, waarin doofstomme kinderen opvoeding en onderwijs ontvangen); het — te St.-Michiels -Gestel.

(do:fstom) bn. doof en stom.

Allen weet je, wat doof zijn betekent. Wanneer bij iemand op lateren leeftijd het gehoor begint te verminderen en tenslotte zelfs helemaal verdwijnt, zodat hij geen enkel geluid uit de omgeving meer kan opvangen, dan zegt men, dat hij doof is. Doofheid behoeft niet altijd te ontstaan door ouderdom; dikwijls kan ten gevolge van een ongeval iemand pl...