Dīvortĭum
ĭi, n. het uiteengaan in twee verschillende richtingen, scheidingspunt (van wegen of rivieren), grensscheiding. | echtscheiding, divortium facere cum alqo, van iemd scheiden, Cic.; breuk, scheiding in ’t alg.
Dr. J.F.L. Montijn (1949)
ĭi, n. het uiteengaan in twee verschillende richtingen, scheidingspunt (van wegen of rivieren), grensscheiding. | echtscheiding, divortium facere cum alqo, van iemd scheiden, Cic.; breuk, scheiding in ’t alg.
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
[Lat.], o. (-tia), Romeinse juridische term voor echtscheiding. De Romeinse echtscheiding was geen rechtshandeling, maar een strikt feitelijke handeling, daarin bestaande, dat door één der echtgenoten of door hen beiden in overleg een einde werd gemaakt aan hun levensgemeenschap met als doel ontbinding van het huwelijk. Wettelijk vast...
Z.C. de Boer, J.G. Schlimmer (1910)
Divortium - echtscheiding. Bij de Rom. moest de ontbinding van het huwelijk plaats grijpen overeenkomstig den vorm, waaronder het gesloten was. Een huwelijk per confarreationem, oorspronkelijk misschien onontbindbaar, werd ontbonden door diffarreatio (eerst sedert den keizertijd); een huwelijk per aes et libram (coëmptio) werd door remancipat...
J. Kramer (1908)
(van disrerto, uitééngaan), eigenlijk de echtscheiding van weerszijden verlangd, in tegenstelling van repudium of de eenzijdige ontbinding. Vanouds bestond te Rome volkomen vrijheid van echtscheiding (althans van de zijde des mans), met uitzondering van de patricische confarreatie-huwelijken, die oorspronkelijk onontbindbaar waren, to...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: