Wat is de betekenis van dede?

(2017) (straattaal) dood. Syn.: kaftikkie*. • Zijn grootste zorg: ‘Ik hoop dat die kk hond dede gaat.’ ‘Dede’, ten overvloede, is straattaal voor dood. (Paul Vugts: Afrekeningen. 2017) • In dossiers van de politie duiken geregeld interessante woordenlijstjes op, met woorden uit allerlei groepen. Hier enkele voorbe...

Zie Diede

dede - Werkwoord 1. (verouderd) deed, de onvoltooid verleden tijd van doen     ♢ Het was zoo veilig, Hope, in uw vrede.<br />Waart gij een moeder, ik het kind dat schreide?<br />Zoo zacht zocht gij het woord, dat rusten dede<br />Der angsten smarten en het hartelijden.   &...

Dede: Frans koosnaampje voor een van de snelste sprinters ooit, de blonde Andre Darrigade, de vliegende Bask ('Le Basque Bondissant'), de man met de honderd truien ('L'Homme avec les cent Maillots'), die tweeentwintig etappes won in de Tour en in 1959 wereldkampioen werd. De 'exploten' van deze snelle renner memoreert Jean-Paul Ollivier in Andre Da...

vinger

(Sranan) Dood, doodgaan. Zoals in het begrip dede oso (lett. sterfhuis), de dodenwake bij creoolse Surinamers. (Turks) Lett. opa. De geestelijk leider van de alevitische gemeenschap (zie alevieten). Hij gaat voor bij de cem en bemiddelt eventueel bij conflicten in de alevitische gemeenschap.

m -> Diede.

[Tu., voorouder, grootvader], m., eretitel gegeven aan de hoofden van de gemeenschappen van islamitische mystici, de derwisjen, als alternatief voor ata en 'baba (Tu., vader); in Westturkse talen duidt deze ook de bard of rapsode van de stam aan, b.v. in Dede Korkut, het meest geliefde Turkse heldenepos.

...