Wat is de betekenis van cognomen?

Cognomen, lett. ’bijnaam’. Aanvankelijk droegen de Romeinen gewoonlijk twee namen, een praenomen (voornaam) en een nomen gentilicium (gens-naam). Vanaf ca. 300 vC plachten aanzienlijke families daaraan een cognomen toe te voegen (bv. Lucius Aemilius Paullus) ter onderscheiding van de verschillende tot één gens behorende families. Eers...

familienaam; bijnaam; benaming.

ĭnis, n. toenaam, familienaam; verder ook bijnaam, en in ’t alg. naam.

Cognómen - (Lat.), bijnaam. Het cognomen, bijv. Scipio, duidt een bepaalde familie aan, die tot een gens, door het nomen aangeduid, behoort. Bijv.: Publius (praenomen) Comelius (nomen) Scipio (cognomen). Een tweede cognomen heet → agnomen. Davids.

[Lat.],o.(-nomina)toenaam. (e) Bij de Romeinen was cognomen de naam die op de derde plaats kwam, na voornaam, praenomen, en geslachtsnaam, nomen gentile. Cognomen gold als aanduiding van een bepaalde tak van een familie (Lucius Cornelius Scipio). Veelal was het afgeleid van lichamelijke kenmerken: Barbatus (met baard), Plautus (platvoet), Naso (neu...

Cognōmen - . Zie nomen.

lat. Bijnaam.

...