Wat is de betekenis van Caduc?

(Fr.), bn., 1. bouwvallig (van gebouwen); — in slechte toestand, versleten: door het vele gebruik is dat bock caduc; dat paar handschoenen is nu al caduc; 2. (van personen) zwak, afgeleefd, afgewerkt, „op”: door overmatige studie is hij caduc.

bouwvallig; oud en zwak

(Fr.) bouwvallig, vervallen; broos; oud en zwak.

bn. (Fr. [Lat. caducus]: bouwvallig; versleten; fig. oud en gebrekkig, afgeleefd); lees kaduuk.

(Fr.) bouwvallig, vervallen; broos.

[Fr.] ➝ kaduuk.

zie kaduuk.

caduc - bouwvallig; oud en zwak; sukkelend; vergankelijk.

lat. caducus, vallend Broos, bouwvallig, door ouderdom verzwakt.