Wat is de betekenis van Beproeving?

2025-07-28
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Beproeving

v. (-en), 1. onderzoek, proef. 2. het op de proef stellen van iemands deugd, standvastigheid, resp. het beproefd worden; — ’t is een ware beproeving (van iemands geduld) hier zo lang te moeten blijven; — vand.: ramp, ongeluk: harde beproevingen.

2025-07-28
Nederlandstalige WikiWoordenboek

Wiktionary (2019)

beproeving

beproeving - Zelfstandignaamwoord 1. op de proef gesteld worden Ik kreeg een beproeving van mijn collega's om te stoppen met roken. Honger,dorst, koude en regen waren een zware beproeving voor de militairen in opleiding 2. een ongeluk ...

2025-07-28
Muiswerk Educatief

Muiswerk Educatief (2017)

beproeving

beproeving - zelfstandig naamwoord uitspraak: be-proe-ving 1. een zware belasting of een groot probleem ♢ die kampeertocht was een ware beproeving Zelfstandig naamwoord: be-proe-ving de beproeving ...

2025-07-28
Technische encyclopedie

Winkler Prins (1975)

BEPROEVING

(Fr.: essai; Du.: Prüfung; Eng.: test(ing)), in het algemeen: een onderzoek van technische produkten, zowel professionele als consumentenartikelen, naar bepaalde eigenschappen teneinde te kunnen beoordelen of iets aan de gestelde eisen voldoet. Voor het beproeven van materialen zie Materiaalonderzoek...

2025-07-28
Katholicisme encyclopedie

Prof. dr. J.C. Groot (1955)

BEPROEVING

is de daad van beproeven, van op de proef stellen om te zien wat iets waard is. Beproeving is ook datgene waardoor iemand op de proef gesteld wordt. In deze laatste zin wordt het — toegepast op de wederwaardigheden van het menselijk leven gezegd van tegenspoed en lijden, in zoverre deze verstaan worden als komend van een hogere instantie die...

2025-07-28
Frysk Wurdboek (Friesch woordenboek)

Fa. A.J. Osinga (1952)

Beproeving

s., bisiking.

2025-07-28
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal

M. J. Koenen's (1937)

beproeving

v. beproevingen (1 de handeling van beproeven in bet. 1 en 2; onderzoek naar; 2 datgene, waarmee beproefd in bet. 2 wordt: tegenspoed, wederwaardigheid): 1. de beproeving v. e. nieuwe brug; in de beproeving gelouterd worden; 2. de dood van zijn zoon was hem een harde beproeving.

2025-07-28
Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Beproeving

1° (t e c h n.) het onderzoek van materialen door middel van, meestal nauwkeurig voorgeschreven, bewerkingen, welke met vaak vernuftig uitgedachte werktuigen worden uitgevoerd en waarmede de verschillende eigenschappen dier materialen, zooals: weerstand tegen trek, druk, buiging, wringing, enz. worden bepaald. Die werktuigen zijn dan zoodanig g...

Wil je toegang tot alle 16 resultaten?

Ja, ik word vriend van Ensie!
2025-07-28
Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

beproeving

(bə’proeving) v. (-en) 1. Eig. het beproeven (2) : de deugd die door groter wordt. 2. Metn. iets waarmede God de lijdzaamheid beproeft (2) : veel -en ondergaan. Syn. bezoeking, ongeluk, ongeval, onheil, ramp, tegenspoed, wederwaardigheid. 3. Metf. [van 2] onaangename ondervinding : het is een ware hier de hele dag te moeten staan.