Wat is de betekenis van begaafdheid?

v. (...heden), 1. hoedanigheid van begaafd te zijn; 2. opzicht waarin iem. begaafd is, talent.

begaafdheid - Zelfstandignaamwoord 1. een bijzondere aanleg, een gave ♢ Hij heeft de begaafdheid om goed te kunnen hoofdrekenen. Woordherkomst Afgeleid van begaafd met het achtervoegsel -heid. Synoniemen talent

begaafdheid - zelfstandig naamwoord uitspraak: be-gaafd-heid 1. aangeboren handigheid of geschiktheid voor iets ♢ zijn begaafdheid voor muziek is bekend Zelfstandig naamwoord: be-gaafd-heid de begaafdheid ...

of talent. Hieronder verstaat men de erfelijke aanleg die men bij zijn geboorte meekrijgt. Men kent iemand een bepaalde begaafdheid toe op grond van geleverde prestaties. We spreken van zwak begaafden, middelmatig begaafden en zeer begaafden (zie I.Q.); ook, in meer speciale zin, b.v. van wiskundige begaafdheid. In hoeverre begaafdheid tot uiting k...

is reeds vóór Wereldoorlog I als probleem in verschillende plaatsen aan de orde gekomen, in die zin, dat de verantwoordelijke leiders van schoolsystemen zich afvroegen, of men niet bij de opzet van een schoolorganisatie evenzeer rekening moest houden met de meer-dannormaal-begaafden, op soortgelijke wijze als het Buitengewoon Lager On...

v. begaafdheden (het begaafd zijn, talent).

[i]Zin A [/i]graad van globaal verstandelijk vermogen van het individu. Zin B ongewoon hoge graad van globaal verstandelijk vermogen van het individu. Zie talent.

een begrip, vooral gebruikt in verband met het verstand. Men selectionneert de begaafden door middel van verstandstesten: > Intellectueel quotiënt.

v. (-heden) 1. Eig. het begaafd zijn. 2. Metn. talent. Syn. aanleg.