Wat is de betekenis van Arthrocáce?

Arthrocace - (<( Gr. arthron = gewricht, kakè — slechtheid), syn. Caries fungosa artuum. Slepende, meestal tuberculeuze, ontsteking van een gewricht.

(κάκη, slechtheid), caries (uitvreting) van een gewricht, gevolg van synovitis en ostitis fungosa (tuberculosa); syn. Caries fungosa artuum; naar gelang van het aangedane gewricht spreekt men van cox-, gon-, om- en spondylarthrocace (heup-, knie-, schouder- en wervelgewrichtscaries); zie ook Olecranarthrocace.

caries (uitvreting) van een gewricht, gevolg van synovitis en ostitis fungosa (tuberculosa); syn. caries fungosa artuum; naar gelang van het aangedane gewricht spreekt men van cox-, gon-, om- en spondylarthrocacé (heup-, knie-, schouder- en wervelgewrichtscaries); zie ook Olecranarthrocace.

Eeen woord door J. R. Rust in de heelkunde ingevoerd, is van Griekschen oorsprong en beteekent eene ontsteking of verzwering in de gewrichten, namelijk eene zoodanige, die in de sponsachtige uiteinden daarvan een aanvang neemt. Zij openbaart zich vooral bij klierachtige personen en is langdurig van aard. In haren ergsten vorm v...