Wat is de betekenis van ärg?

bn. (-er, -st), (vero. en gew.) 1. boos, kwaad, slecht; 2. slim, sluw, doortrapt. Zie verder ERG.

arg - Bijvoeglijk naamwoord 1. In de 17de eeuw was arg nog zeer gewoon, doch later is deze vorm nagenoeg in onbruik geraakt en door erg verdrongen ♢ alleen bij een studentencorps wordt erg nog als arg uitgesproken (zie ook kwalijk) Woordherkomst van Duits (erg)

afkorting van argument.

afkorting voor argentum (argenti), zilver, in scheikunde of op recepten.

1. erg; kwaad, boos; moeilijk, zwaar; der Arge, de duivel, de boze; völlig im argen liegen, geheel verwaarloosd zijn. 2. Arg: erg; kwaad; ohne Arg, zonder erg; er ist ohne Arg, hij is argeloos, in hem zit geen kwaad; kein Arg finden, geen kwaad (in iets) zien.

bn. (boos, kwaad; ook, listig); vero.

erg, schrander, schräner, slim; hij is neet good arg, niet goed bij 't verstand. Ook zelfst. nw. erg: geen arg in hebben, zunder arg doon; Ruinen: ie meut er wat beter arg in hebben, ge moet beter opletten. arg, argdadig − argwanend, ergdenkend (D. V. 1847). vuil, dat op een varken of ander dier zit en fig. van een vuil persoon: dat dier is verkomm...

bn. (-er, -st), boos, kwaad, slecht; slim. sluw, doortrapt, (de vorm arg is verouderd en komt alleen nog gewestelijk voor). Zie ERG.

Arg, bn. (-er, -st), erg, ondeugend; slecht, slim, gevaarlijk; gestreng; groot; gewigtig. *-DENKEND, bn. (-er, -st). -HEID, v. gmv.