is een ziekte van erwten, waarbij de wortels en het onderste gedeelte van de stengel inwendig rood of roodbruin verkleurd zijn. Als gevolg hiervan sterft het gewas reeds vóór de bloei met karakteristieke verdrogingsverschijnselen pleksgewijs af.
De ziekte, die in Am. reeds lang bekend is, is in ons land eerst omstreeks 1944 met zekerheid geconstateerd; zij breidt zich snel uit. De oorzaak van de ziekte is de schimmel Fusarium oxysporium pisi. De parasiet blijft gedurende lange tijd in de grond achter, zodat een zeer ruime vruchtwisseling gewenst is. De ziekte wordt onder meer door het zaad verspreid. Vele erwtenrassen zijn in hoge mate vatbaar. Schokkers en enkele andere rassen zijn evenwel volkomen resistent.