Op een Nederlandse verjaardag behoort men iederéén te feliciteren. Ook de familie, de buren en alle aanwezigen worden gefeliciteerd met ‘de verjaardag van Kees’. Het staat nog persoonlijker als u kunt zeggen: ‘Gefeliciteerd met je broer…, met je buurman…, met je collega’. U laat daarmee zien dat u weet hoe de relatie is tussen de jarige en degene die u feliciteert. Alleen de jarige krijgt een cadeau. Meestal wordt dat gegeven bij binnenkomen maar het kan ook iets later.
Wilt u een leuk experiment doen? Zeg in een gezelschap Nederlanders: ‘Ik was vorige week bij mijn moeder, die was jarig’. Praat gewoon door en luister wat er gebeurt. Probeer het ook eens met: ‘Ik ga volgende week naar mijn moeder, die is jarig’. Let op het verschil. In het eerste geval roepen een paar mensen ’Gefeliciteerd’. In het tweede geval niemand.
Typisch voor Nederland is dat de jarige om een cadeau mag vragen. ‘Wat wil je hebben voor je verjaardag?’ Migranten vinden dat niet leuk: dan is het geen verrassing meer. Migranten hebben sowieso niet zoveel met verjaardagen maar vooral hun kinderen nemen deze gewoonte graag over.
Veel oudere immigranten zijn officieel geboren op 1 januari of 1 juli. In de herkomstlanden bestond toentertijd geen goede bevolkingsadministratie. Een rondtrekkend ambtenaar noteerde om de paar jaar de nieuwe geboortes. De precieze datum wist dan niemand meer.
Wist u dat Turken in Turkije meteen bij de geboorte één jaar oud genoemd worden? In leeftijd lopen ze dus altijd een jaar voor op anderen.
