de meestgevierde fransche volksdichter en lierzanger, geb. 17 Ang. 1780 te Parijs, was de zoon van een zaakwaarnemer, die tot de heethoofden der koningsgezinden behoorde, en dus door de omwenteling in moeijelijkheden kwam. De kleine B. werd aanvankelijk grootgebragt bij zijn grootvader, zijnde een arm kleermakertje; vervolgens bij eene tante, die een herbergje deed te Peronne, waar hij (14 j. ond) als leerjongen opeene boekdrukkerij werd geplaatst.
Op zijn 17e jaar keerde hij terug naar Parijs, om werkzaam te zijn op het kantoor bij zijn vader, die toen bankierszaken dreef. Intusschen begon B. verzen te maken, welke hij in manuscript aanbood aan Lucien Bonaparte. Deze, om het ontluikend talent aan te moedigen van den jongen B., die het alles behalve breed had, schonk hem zijne bezoldiging van het Instituut. Van nu af aan wijdde B. zich geheel aan de poëzij. Tot zijne eerste liederen, die in den mond des volks overgingen, behooren Le roi d'Yvetot (1813) enLe Sénateur. Zoo min een verguizer als een vleijer van Napoleon, geeselde hij met scherpe kwinkslagen de verkeerdheden der Restauratie, en werd deswege geregtelijk vervolgd, hetgeen echter oorzaak werd, dat zijne liederen nog veel meer onder het volk verspreid werden. In 1828 werd hij nogmaals in regten betrokken en veroordeeld tot 9 maanden gevangenis en 10,000 francs boete. Aan de Julij-omweuteling nam hij een werkdadig aandeel; doch posten en eeretitels wilde hij niet aannemeu. Sedert maakte hij slechts weinig verzen openbaar; want met de verdrijving van Karel X beschouwde hij zijne staatkundige roeping als volbragt; hij wees dan ook met bescheidenheid (8 Mei 1848) de eer van de hand, toen na de Februarijomwenteling meer dan 200,000 kiezers hunne stem op hem hadden uitgebragt, om hem als volksvertegenwoordiger in de nationale vergadering te brengen ; en toen men toch met alle geweld verlangde, dat hij dit mandaat zou aannemen, weigerde hij 14 Mei nogmaals in eenen gemoedelijken open-brief. die zijn eenvoudig karakter alle eer aandeed. Hij leefde liefst in de afzonderingen stierf 16 Julij 1857. Zijne dichterlijke nalatenschap bestond, tegen alle verwachting,slechts uit twee deeltjes Ma Biographie en Derniéres Chansons. De schoonste complete editie van zijne Oeuvres is die in 2 dln. (1846—48),waaraan tevens is toegevoegd de Musique (1847). De Chansons van B. zijn door de gansche beschaafde wereld bekend en, ofschoon karakteristiek fransch, overgezet in bijna alle talen van Europa.
