het west-gedeelte van Anatolië (Saroekan, enz.), landschap in Klein-Azië, op de oostkust tusschen Mysië en Carië; hoofdstad Sardes. Op de kust van L. lagen nagenoeg al de grieksche plaatsen, die den lonischen bond vormden (Zie lome).
Aanvankelijk Meonië genaamd, vormde L. van 1579 tot 548 v. Chr. een onafhankelijk koninkrijk, waarvan de grenzen velerlei wijziging ondergingen, maar dat zich onder Cresus uitstrekte van de Egeïsche zee tot aan den Halys. Door Cyrus veroverd, werd L. in de tweede satrapie van het perzische rijk begrepen. Alexander maakte er zich zonder moeite meester van; na hem werd L. het aandeel van Antigonus, en na den slag bij Ipsus (301 v. Chr.) kwam het onder de Seleucieden; doch door Eumenes I. werd L. met zijn kleine koninkrijk Pergamus vereenigd (omstr. 260); en Attalus III vermaakte het (132 v. Chr.) met het overige zijner landen aan de Romeinen, die het 129 v. Chr. in bezit namen. Het oude koninkrijk L. heeft 3 dynastiën gehad, nl.: de Atyaden (1579—1292 v. Chr.), de Heraclieden (1292—708), de Mermnaden (708—547 v. Chr.).Atyaden
Mœon of Manes 1579
Cotys
Atys
Lydus
Akiasonus, omstr. 1480
Hermon of Adremis
Alcimus
Camblites
Tmolus
Theoclymenes
Marsyas
Jardanus
Omphale, omstr. 1350
Pylemenes 1292
Alceüs,Belus,Ninus,
Argon 1292—1219
Achttien onbekende koningen 1219—797
Ardys I 797
Alyattes I 761
Meles 747
Candaules 735
Mermnaden.
Gyges 708
Ardys II 670
Sadyattes 621
Alyattes II 610
Cresus 559—547
