doge van Venetië, een der grootste veldheeren van die republiek, geb. te Venetië 1618, onderscheidde zich reeds op zijn 20e jaar in den oorlog tegen de Turken, werd aan het hoofd van de vloot geplaatst (1651), die tegen hen uitgezonden werd, en reeds kort daarna benoemd tot generalissimus. In 1668 belast met de verdediging van Candia tegen de Turken, hield hij gedurende 28 maanden het beleg uit met eene volharding, die de bewondering trok van geheel Europa, doch zag zich eindelijk genoodzaakt het eiland aan de Turken over te geven, en kwam naar Venetië terug, waar hij zich wegens die overgave verantwoordde, en bekleed werd met de waardigheid van procurator van St.-Marcus.
Toen de oorlog opnieuw uitbrak, aanvaardde hij het opperbevelhebberschap nogmaals, ontweldigde verscheidene eilanden en vestingen aan de Turken, en gaf bun de totale nederlaag 1687 in de nabijheid der Dardanellen. Bij zijne terugkomst werd hij tot doge verkoren (1688), en stierf 1694.
