(de abbé), geb. 1715 te Allend’huy bij Rheims, prof. der welsprekendheid aan het Collège-royal te Parijs, schreef zijn (zoo lang hij leefde zeer beroemd) werk ; Traité des beaux-arts, reduits a un méme principe (1746), dat hij later uitbreidde tot den Cours de belles-lettres, ou principes abrégës ie la liltërature (1765). Als grondbeginsel der kunst gold bij hem de navolging van de schoone natuur.
Hij maakte zich tevens verdienstelijk door eene vertaling van Horatius, en door de redactie van de Mémoires sur les Chinois. Hij werd 1754 lid van de akademie der opschriften, daarna van defransche Académie, en stierf 14 Julij 1780.
